روش‌های مختلفی برای کاهش محتوای اسید فیتیک در غذا و بهبود کیفیت تغذیه‌ای عدس ابداع شده است که به دلیل وجود چنین عوامل ضد مغذی ضعیف می‌شود.
اینها شامل بهبود ژنتیکی و چندین روش پیش تیمار مانند خیساندن، تخمیر، جوانه زدن و تیمار آنزیمی عدس ها با آنزیم فیتاز است. جوانه‌زنی همراه با فرآیند پوست‌گیری نیز کیفیت حبوبات را از طریق افزایش قابلیت دسترسی زیستی و مغذی‌ها بهبود می‌بخشد.
روش فرآوری مانند پخت و پز عدس محلی کیلویی باعث کاهش قابل توجه تانن و اسید فیتیک در حبوبات می شود. علاوه بر این، روش های آماده سازی غذا و سایر اجزای غذا نیز بر غلظت اسید فیتیک و سایر عوامل ضد تغذیه ای تأثیر می گذارد.
نگهداری حبوبات غذایی در تمامی مراحل از کشاورز تا تاجر در انواع واحدهای نگهداری تا محصول فصل بعد انجام می شود. کشاورزان عموماً بخشی از محصول خود را برای استفاده خانوادگی و خوراک دام نگهداری می کنند.
در کشورهای در حال توسعه، حبوبات در سطوح تجاری و دولتی به عنوان بیمه در برابر محصولات آتی با برداشت کم یا کیفیت پایین و در برابر تغییر در تقاضا و قیمت بازار ذخیره می شوند.
در مقایسه با سایر محصولات زراعی، تلفات بذر حبوبات به دلیل ذخیره سازی بسیار زیاد است. این تلفات ناشی از بسیاری از عوامل فیزیکی، بیولوژیکی و مهندسی است.
عوامل فیزیکی مانند رطوبت، دما و غلظت اکسیژن؛ عوامل بیولوژیکی مانند حشرات، پرندگان و میکروارگانیسم ها؛ عوامل مهندسی، مانند تجهیزات پردازش فرآیند و ساختارهای ذخیره سازی مورد استفاده قرار می گیرد.
خیساندن حبوبات تا 24 ساعت در آب معمولاً اولین مرحله برای آماده سازی بذرها برای مصرف است. گاهی اوقات جوانه ها در اثر جوانه زدن حبوبات غذایی ایجاد می شوند.
این امر منجر به بهبود طعم و کیفیت غذایی دانه ها از طریق تجزیه عوامل ضد مغذی می شود. با این حال، خیساندن برای مدت طولانی بر ارزش غذایی حبوبات تأثیر می گذارد.
تخمیر روش دیگری برای فرآوری مواد غذایی است. نقش بسیار مهمی در رژیم غذایی در بسیاری از مناطق جهان دارد. محصولات تخمیر شده حبوبات به دلیل خواص ارگانولپتیک و بافت به سرعت در حال محبوبیت هستند.
در واقع تخمیر حبوبات باعث از بین رفتن طعم نامطلوب، طولانی شدن ماندگاری و بهبود قابلیت هضم و ایمنی غذا می شود. یکی دیگر از فرآیندهای حبوبات که به طور سنتی در آسیا و آفریقا مورد استفاده قرار می گیرد آسیاب کردن است.
