اولین کارتن ۸ کیلویی تجاری در انگلستان در سال 1817، بیش از 200 سال پس از اختراع مقوا توسط چینی ها تولید شد. کاغذ راه راه در دهه 1850 ظاهر شد. در حدود سال 1900، کارتن های حمل و نقل از مقوای راه راه رو به رو شروع به جایگزینی جعبه ها و جعبه های چوبی خودساخته مورد استفاده برای تجارت کردند.
مانند بسیاری از نوآوری ها، توسعه کارتن تصادفی بود. رابرت گیر یک چاپگر بروکلین و سازنده کیسه کاغذی در دهه 1870 بود. زمانی که او سفارش کارتن های بذر را چاپ می کرد، یک قانون فلزی که معمولاً برای چین دادن کارتن ها استفاده می شد، در موقعیت خود جابجا شد و کیسه را برید.
به این نتیجه رسید که برش و چین کردن مقوا در یک عملیات مزایایی دارد. اولین کارتن ساخته شده به طور خودکار، که اکنون به عنوان “کارتن نیمه انعطاف پذیر” شناخته می شود، ایجاد شد.
توسعه غلات پوسته‌دار باعث پیشرفت استفاده از کارتن‌های مقوایی شد. برادران کلوگ برای اولین بار از کارتن غلات در بتل کریک، میشیگان، آسایشگاه خود استفاده کردند. وقتی بعداً این «غذای سلامتی» گذشته برای توده‌ها به بازار عرضه شد.
کیسه‌ای از واکستیت که با حرارت مهر و موم شده بود، دور بیرون یک جعبه ساده پیچیده شد. لفاف بیرونی با نام تجاری و کپی تبلیغاتی چاپ شده بود. البته امروزه روکش پلاستیکی از غلات و سایر محصولات داخل کارتن چاپی محافظت می کند.
محبوبیت کارتن کاغذ و مقوا در قرن بیستم افزایش یافت. سپس، با ظهور پلاستیک به عنوان یک بازیگر مهم در کارتن کاغذ و محصولات مرتبط با آن در استفاده از بین رفتند. اخیراً این روند متوقف شده است زیرا طراحان سعی می کنند به نگرانی های زیست محیطی پاسخ دهند.
اگرچه کیسه های کاغذی تجاری برای اولین بار در سال 1844 در بریستول انگلستان ساخته شد، فرانسیس وول ماشین ساخت کیسه را در سال 1852 در ایالات متحده اختراع کرد. پیشرفت‌های بیشتر در طول دهه 1870 شامل کیسه‌های کاغذی چسب‌دار و طراحی گاست بود.
با توسعه کیسه کاغذ چسب دار، کیسه های آرد پنبه ای گران تر را می توان جایگزین کرد. اما تا سال 1925 که سرانجام وسیله ای برای دوخت انتها اختراع شد، یک کیسه کاغذی چند جداره محکم تر برای مقادیر بیشتر نمی توانست جایگزین پارچه شود.
