روزی پیژامه» زمانی در مدرسه تازگی داشت، شانس احمق بودن و پوشیدن لباس معمولاً برای حریم خصوصی خانه محفوظ بود. اما این روزها بسیاری از جوانان از جمله هیلی اسمال 11 ساله در مکان های عمومی، در هر زمان و تقریباً در هر مکان، پی جی می پوشند.
ظاهر مورد علاقه هیلی: تی شرت، دمپایی و لباس خواب ترکیه ای با طرح هایی از اسنوپی گرفته تا میمون، توپ بسکتبال تا صورتک. بخشی از آن به این دلیل است که دوست داشتنی است.
دانش‌آموز کلاس ششمی که در گلن راک، نیوجرسی زندگی می‌کند و اغلب پی‌جی‌هایش را می‌پوشد، می‌گوید: «اما بیشتر آن به این دلیل است که راحت است.
بنابراین من می‌توانم پنج دقیقه اضافی بخوابم.» او می‌افزاید که لباس‌های زیر لباس خواب بهتر از شلوار جین هستند، زیرا خنک هستند اما کمتر فشرده می‌شوند.
لباس خواب عمومی ناشی از عادت دیرینه دانشجویان کالج به بیرون آمدن از رختخواب و ورود به کلاس بود. در حال حاضر لباس خواب یک بیانیه مد است.
سبک های بی شماری را برای بزرگسالان، نوجوانان و نوجوانان ارائه می دهند. گرچه این روند در بین همه محبوب نیست. مقامات مدرسه از شهرستان هیوستون تا بیکرسفیلد، کالیفرنیا، پوشیدن لباس خواب را در مدرسه ممنوع کرده اند.
حتی برخی از افراد زیر 30 سال فکر می کنند پوشیدن آنها در هر جایی به جز خانه نامناسب است. برای برخی، “آنها مانند ولگرد به نظر می رسند”.
اولگا شوموکلیر، نیویورکی 28 ساله که به آسانی به عضویت در نسل «فلیپ فلاپ» اعتراف می کند، می گوید: «مساله این نیست که خیلی معمولی باشید.
او به سادگی فکر می کند لباس خواب برای هیچ کس چاپلوسی نیست. شوموکلیر که خواهرش در سن دانشگاه لباس خواب می پوشد، می گوید: «آنها شبیه ولگردها هستند.
کریستینا فیلیپس، جوان 20 ساله در دانشگاه اشلند در اوهایو، می‌گوید که در کلاس‌های اولیه، جلسات غیررسمی یا زمانی که برای پوشیدن لباس‌های معمولی احساس بیماری می‌کند، لباس خواب می‌پوشد.
او می‌گوید: «اما وقتی شروع به پوشیدن دمپایی با آنها می‌کنید، مردم شروع به شوخی‌کردن در مورد مهمانی لباس خواب می‌کنند.
