البته پاشنه و پنجه هر دو یک موضوع ترجیحی شخصی است. اما سبک و سنت را فراموش نکنید. چکمه سفید شیما کلاسیک دارای الگوی روی شفت است که با دوخت یا اپلیکوی ساخته شده است.
به لطف دوخت، چرم که معمولاً به خودی خود نرم است، سفت تر می شود و شکل خود را حفظ می کند. گزینه های الگو بسیار زیاد هستند، اما معمولاً متقارن هستند. چکمه کابوی کلاسیک دارای یک مدال یا “گل” در بالای پنجه است.
برای هر سازنده، گلها در الگوی “گلبرگ” یا تعداد “پرتوها” کمی متفاوت هستند. انواع چکمه های کابویی وجود دارد که در آن دوخت با یک کاربرد جایگزین می شود که با قرار دادن یا پوشاندن تکه های چرم (منبت کاری، روکش) انجام می شود.
همچنین چکمه هایی که در آن به جای مدال، گوشه ای از چرم حکاکی شده است. نوک بال ها) روی شنل سوار شده است. نوک بال ها اغلب جعلی می شوند، اما درج های چرمی نیاز به فناوری پیچیده ای دارند.
بنابراین حتی در میان جعلی ها یافت نمی شوند. به عنوان یک قاعده، چکمه های کاربردی مدل های انحصاری هستند. کارگران یا چکمه‌ها به سبک قدیمی و ساده، مدالیون ندارند و Rancher به ندرت مدالیون دارد.
تنها پارامتر شفت ارتفاع آن است. برای چکمه های مردانه، ارتفاع استاندارد از کف 11 تا 13 اینچ و برای زنان 10 تا 12 اینچ است. همچنین مدل هایی با بالاتنه کوتاه وجود دارد و برای خانم ها به همان اندازه استاندارد محبوب هستند.
برای آقایان معمولاً چکمه های و چکمه های کار دارای قسمت بالایی کوتاه هستند. ارتفاع شفت کارگران معمولاً 8 تا 9 اینچ. حجم شفت غربی با پا مطابقت دارد و برای قرار دادن در شلوار جین در نظر گرفته نشده است.
فقط یک دختر با دامن می تواند چکمه ها را به رخ بکشد، و سپس در یک مهمانی جشن، همه ممنوع هستند که شلوار را در چکمه فرو کنند، این بد سلیقه است. برای مردان، به نمایش گذاشتن چکمه اکیداً ممنوع است.
مگر در موارد اضطراری که برای محافظت از شلوار یا شلوار جین در برابر آلودگی یا آب ضروری است. چکمه‌های رنچر و کار دارای شفت کمی پهن‌تر هستند تا در صورت لزوم شلوار جین را بپوشانند.
